فواید قرص والپروات سدیم

در این مطلب با کمک جدیدترین تحقیقات پزشکی روز دنیا، شما را با خواص، عوارض جانبی، تاثیر بر میگرن و همه نکات ضروری دیگر قرص والپروات سدیم آشنا می کنیم.

قرص والپروات سدیم چیست؟

این قرص در درمان کلیوی، صرع جزئی و یا انواع صرع استفاده می شود

قرص آهسته جذب سدیم والپروات 200 میلی گرم برای استفاده خوراکی است

نیاز روزانه با توجه به سن و وزن بدن متغیر است

قرص والپروت سدیم ممکن است دو بار در روز مصرف شود

قرص ها باید به طور کامل بلعیده شوند و نباید خرد یا جویده شوند

طرز و دوز مصرف

1-بزرگسالان

مصرف روزانه با 600 میلی گرم در روز شروع میشود و با پله های 200 میلی گرم و در بازه های سه روزه اضافه می شود تا به میزان کنترل شده مورد نیاز برسد. ماکزیمم دوز در محدوده دوز 1000 میلی گرم تا 2000 میلی گرم در روز، یعنی 20 تا 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. در صورتی که باز هم کافی نباشد، دوز ممکن است به میزان 2500 میلی گرم در روز افزایش یابد.

2- کودکان بیش از 20 کیلوگرم

دوز اولیه با 400 میلی گرم در روز (صرف نظر از وزن) شروع می شود و کم کم اضافه می شود تا به میزان مورد نظر برسد؛ که معمولا در محدوده 20 تا 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. در جایی که کافی نباشد، دوز ممکن است تا 35 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز افزایش یابد.

3- کودکان زیر 20 کیلوگرم

20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز مورد نیاز است؛ در موارد شدید، تنها در بیمارانی که در آنها سطوح اسید والپروپک پلاسما را می توان تحت نظارت قرار داد، این میزان ممکن است تا بیش از 40 میلی گرم بر کیلوگرم در روز افزایش یابد، البته باید فاکتورهای کلینیکی شیمیایی و پارامترهای هماتلوژی بررسی شود.

4- استفاده در سالمندان

گرچه فارماکوکینتیک این قرص برای افراد مسن اصلاح شد است، اما باید این دارو بصورت محدود و در دوز کنترل شده، فقط برای کنترل تشنج در آنها مصرف شود. چون به دلیل کاهش وابستگی به سرم آلبومین حجم توزیع دارو در بدن افراد مسن افزایش می یابد و نسبت داروهای آزاد در خون افزایش می یابد. این امر بر تفسیر بالینی سطح والپروئیک اسید پلاسما تأثیر می گذارد.

5- بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی

ممکن است لازم باشد دوز را کاهش دهیم. مصرف باید با توجه به نظارت بالینی تنظیم شود زیرا نظارت بر غلظت پلاسما ممکن است گمراه کننده باشد.

6- در بیماران با نارسایی کبدی

سالیسیلات ها نباید همزمان با والپروات استفاده شوند، زیرا از یک مسیر متابولیکی استفاده می کنند.

مرگ و میر ناشی از اختلالات عملکرد کبدی، از جمله نارسایی کبدی، در بیمارانی که درمان آنها شامل اسید والپروئیک است محتمل است. سالیسیلات ها نباید در کودکان زیر 16 سال استفاده شود. علاوه بر این مصرف همزمان با والپروات سدیم، در کودکان زیر 3 سال، خطر سمیت کبدی را افزایش می دهد.

7- درمان ترکیبی

هنگام شروع مصرف سدیم والپروات در بیمارانی که تحت درمان با سایر داروهای ضد تشنج هستند، شروع درمان با سدیم والپروات باید تدریجی باشد و پس از دو هفته به میزان نهایی برسد. در بعضی موارد در صورت استفاده در ترکیب با ضد تشنج هایی مانند فنوتیوین، فنوباربیتال و کاربامازپین که باعث ایجاد فعالیت آنزیم کبدی می شوند ممکن است لازم باشد که دوز از 5 تا 10 میلی گرم بر کیلوگرم در روز، شروع شود. هنگامی که باربیتورات ها به صورت همزمان مصرف می شوند (به خصوص در کودکان)، باید میزان باربیتورات کاهش یابد.